Chmury kłębiasto-pierzaste (łac. cirrocumulus)
Są to chmury piętra wysokiego. Wysokość podstawy tych chmur wynosi od 6 do 8 km. Z tego też powodu składają się prawie wyłącznie z kryształków lodu. Z wyglądu przypominają białe płatki i kłębki.
Czasami nazywane są „barankami”
Chmury cirrocumulus nie dają opadu docierającego do ziemi. Powstają m.in. przez przekształcenie chmur pierzastych (cirrus), pierzasto-warstwowych lub też przez zmniejszenie się płatów chmur średnich kłębiastych (altocumulus).
Wśród chmur Cirrocumulus można wyróżnić kilka gatunków:
• cirrocumulus stratiformis (Cc str) – rozpostarte
• cirrocumulus castellanus (Cc cas) – wieżyczkowate
• cirrocumulus lenticularis (Cc len) – soczewkowate
• cirrocumulus floccus (Cc flo) – kłaczkowate
