GOŁOLEDŹ jest jednym z czterech rodzajów osadów atmosferycznych. Powstaje stosunkowo rzadko, gdyż do jej powstania niezbędny jest nietypowy pionowy rozkład temperatury.
Standardowo temperatura spada wraz z wysokością średnio o 0,6°C co 100 metrów. Aby doszło do powstania gołoledzi, musi wystąpić tzw. inwersja (odwrócenie) temperatury, czyli wyżej musi być cieplej niż przy powierzchni ziemi.
Sama inwersja temperatury jednak jeszcze nie wystarczy. W chmurach temperatura musi być koniecznie dodatnia, aby z chmur padał sam deszcz.
Krople deszczu opadając na ziemię, gdzie panuje ujemna temperatura, zamarzają tworząc na drzewach, samochodach, chodnikach czy drogach niebezpieczną warstwę lodu, zwaną właśnie gołoledzią.
Zjawisko to jest szczególnie niebezpieczne dla kierowców oraz pieszych poruszających się po oblodzonych chodnikach.
Słowo „GOŁOLEDŹ” jest niestety nadużywane
Sporo osób błędnie interpretuje to słowo i wręcz go nadużywa, nazywając gołoledzią niemal każdy rodzaj śliskości na drodze.
Sam śnieg nigdy nie powoduje gołoledzi. Zasada jest dość prosta: nie każda śliska droga to gołoledź, natomiast każda gołoledź to (bardzo) śliska droga!
Gołoledź czasami powoduje duże utrudnienia również w transporcie kolejowym, który może zostać unieruchomiony przez oblodzenie sieci trakcyjnej.
Warto tu podkreślić, że do wystąpienia tego uciążliwego zjawiska nie są potrzebne silne mrozy, wystarczy zaledwie jeden stopień poniżej zera i padający deszcz.
Skoro jest MRÓZ, to dlaczego deszcz nie zamienia się w śnieg?
Z takim pytaniem wiele razy się spotykam. Otóż śnieg nie powstaje przez zamarzanie deszczu (kropel wody), lecz tworzy się w chmurach w wyniku resublimacji pary wodnej, która zamienia się z pominięciem fazy ciekłej od razu w kryształki lodu. Oczywiście w chmurach musi panować ujemna temperatura, jeśli jest dodatnia, zamiast śniegu pada deszcz.
